سوره کافرون- کتاب تطهير با جاري قرآن -مراحل عبوديت

ساخت وبلاگ

«نِعْمَ الْعَبْد». چرا؟«انّهُ اوابَّ».


 




  1. او بازگشت دارد




  2. و زياد به سوى خدا روى مى‏آورد،




  3. در تمامى حركت‏ها مقصد را مى‏شناسد




  4. و در تمامى برخوردها كار خود را فراموش نمى‏كند.




  5. اسب‏هاى زيبا و مركب‏هاى رام و خانه‏هاى راحت، او را با خود نمى‏برند،




  6.  او اين همه را با خود مى‏آورد و شهد و حاصلش را در نزد خدا جمع مى‏كند و براى او مى‏خواهد.




 


كسى كه جلوه‏ها جذبش مى‏كنند اوّاب نيست.


 




  1. اينها همان بچه‏هايى هستند كه در بازار دنيا كار خود را فراموش مى‏كنند




  2. و به دنبال چرخ و فلك و دعوا و ماجرا راه مى‏افتند




  3. و به خدا و كار خود پشت مى‏كنند، در حالى كه خدا در انتظار بازگشت و حضور آنهاست،




 


ما از اين لحظه همراه عبوديت خدا هستيم:


 




  1.  از لحظه‏اى كه به خود آمديم




  2. و عبوديت خدا را بر




    1. عبوديت نفس




    2. و خلق




    3. و دنيا




    4. و شيطان ترجيح داديم،





 




  •  




  •  




  •  چه بسا شرك‏ها و ناخالصى‏هايى داشته باشيم




  •  چه بسا كه در كنار حوادث بمانيم و به سوى خدا باز نگرديم؛




 


ولى در هر حال بايد در كشش و كوششى باشيم و مراحل عبوديت را به خلوص و اخلاص برسانيم تا از كسانى باشيم كه :


 




  • خدا دل‏هاى آنها را به دست مى‏گيرد




  • و مباشر دل‏هاى آنها مى‏شود كه در دل




    • آنها متاعى هست،




      • خوف و رجا




      • و عشق و طلبى هست








 


كه خداوند به خاطر آن متاع، اين دل را پاسدار شود و نگهدار باشد؛ همچنان كه يوسف به خاطر متاعى كه در دل برادرش بود، او را برداشت و نگه داشت كه؛ «مَعاذَ اللَّهِ انْ نَأْخُذَ الَّا مَنْ وَجَدْنا متاعَنا عِنْدَهُ».[8]


 


 عبد مؤمن همراه


 




  • ايمانش




  • و صلاحش




  • و خلوصش




 


با


 




  • بلاء




  • و تمحيص‏




 


روبرو مى‏شود كه تمامى ناخالصى او را پاك مى‏كند. و در عبوديت رو به كمال مى‏برد.


 


 


 


 


 








[1] ( 1)- ذاريات، 56




[2] ( 1) انّى‏ وَ لَكُمُ القُلُوبُ الْتّى‏ تَوَلَّى اللَّهُ رِياضَتَها بِالْخَوفِ وَ الرَّجاءِ وَ جَعَلَها اوْعِيَة لِلشُّكْرِ وَ الثَّناءِ وَ آمَنَها مِنْ عَوارِضِ الْغَفْلَةِ وَ صَفَّاها مِنْ سُوءِ الْفِتْرَة ... مفاتيح الجنان، زيارت جامعه‏ى ائمة المؤمنين




[3] ( 2) بحار الانوار، ج 55، ص 39




[4] ( 1) نهج‏البلاغه‏ى صبحى صالح، خ 222




[5] ( 2) خداوند نعمت‏هايش را عزيز مى‏دارد؛ در صورتى كه به كار نگيرند باز پس مى‏گيرد. او ذلت را بر نعمت‏هايش نمى‏پسندد.




[6] ( 1)- ص، 30




[7] ( 1)- كافى، ج 1، ص 35، ح 6




[8] ( 1) يوسف، 79




 

نکات روشي سور معوذتين...
ما را در سایت نکات روشي سور معوذتين دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ftathir1145 بازدید : 42 تاريخ : شنبه 8 آبان 1395 ساعت: 15:34